Senti mode...

bad trip naman o...

kung kailan ako nagkagana na magpost dun naman ako nag mala senti....

haaaay...let me just post na lang my last conversation with 오빠 in YM...

오빠: lori lori lori!!!
maloricar: hello!!!!
오빠: hehe
오빠: may ginagawa ka?
maloricar: wala naman...bakit?
오빠: wala lang
오빠: wala akong magawa habang nakikinig ng bagong DL na mp3
오빠: ayoko namang magbasa ng articles ngayon
오빠: nagkokondisyon ako para magaral e. ehehe
maloricar: articles???saan?
오빠: mga blogs
오빠: magblog nalang rin kaya ako?
오빠: baka sakaling gumanda daloy ng mundo
maloricar: puwede...and speaking of articles...tambay ka minsan sa org
오빠: kit?
maloricar: may sasabihin yata sila sa iyo
오빠: *gasp
오빠: sige sige
maloricar: naku importante iyon!
오빠: nandun ako kahapon (kanina din yata)
오빠: tungkol saan daw un?
maloricar: bukas try mo pumunta...basta..secret!!sila na lang ang magsasabi(sina ate thel or kung sino mang nakatataas)
오빠: a ok.
오빠: ano kaya 'un?
maloricar: may article ka na po ba?para sa newsletter?
오빠: I hope its nothing personal. I wouldn't appreciate that now.
오빠: wla pa. kakarecov ko palang sa problem set e
오빠: sri.. kelan ba ulti deadline nun?
maloricar: ahh ok...hopefully by next week para madali ang paglayout ni carol sa newsletter...yung sasabihin sa iyo ut's nothing personal don't worry..it's about business
오빠: a ok
오빠: wui lori! palagay ko kelangan ko talga ng output
오빠: perhaps blogging is the answer that I so seek
maloricar: output??baka outlet
오빠: pwede rin... output din talaga
maloricar: ahhh...naku may darating na output sa iyo..kung tatanggapin mo
오빠: sige! ok lang. point of views
오빠: need those
maloricar: yes!please do accept if ever they ask ha!!!
오빠: pero wag lang kayo magexpect ng matinong sagot
오빠: matino-tino lang pwede na
maloricar: naku oo nga...please medyo matino-tinong sagot lang po...kaya mo naman yun eh...ayos ka namang magsulat ng kung anu-ano...hehehe
오빠:
maloricar: nagegets mo na ba kung ano yung maari nilang sabihin sa iyo?
오빠: yup
오빠: its been in mind for awhile
maloricar: good!I need help...from all of you
Mitch:
오빠: right...
maloricar: ayos na reaction ah!hehehehe
오빠: wahehe
maloricar: so kamuta ka naman?
오빠: miserable din
오빠: what a lousy term
오빠: for every aspect of life conceivable to the common man
maloricar: napaka strong naman na term yan...
오빠: i've had worse. don't worry
maloricar: ok...such heavy words grabe...
오빠: hehe. feel mo ba?
오빠: pero mas ok siguro kung mas mabigat pasanin ko. ako naman ang responsable sa pagkakasakit ng ilang tao sa mundo
오빠: ironically, mas gagaan loob ko dun
maloricar: ahhhh...do you feel the pain?
오빠: yan ang mahirap. ba't ganun? simula nung hs may pagkamanhid ako sa ganito?
maloricar: ahhh..siguro that's just the way you are..
오빠: I only feel loneliness, not pain
maloricar: ahhhh...now I see...
오빠: siguro dahil narin sa ako 'yung madalas pag-initan ni papa noong nagbibinata ako
오빠: sanay na
maloricar: ahhhhhh....
오빠: I'm telling you, it's too much for an emotional adolescent to bear the tortures during his enfeebled prime
오빠: though its a distant memory, all recent ones are overshadowed by it
오빠: i mean, mabilis akong makalimot ng kasalukuyan, 'di tulad noon. naaalala ko napakatalas ng alaala ko
maloricar: ahhhh
오빠: how is it possible that a chunk of flesh can interpret stimuli as something which is abstract, rather than its subjective nature?
maloricar: oh yes..and there are times when I loathed that chunk of flesh...
오빠: yonga e. at times, blessing ito. pero madalas din magdala ng pasakit
maloricar: uhuh...correct!
오빠: science dictates that emotions are a chemical orchestra. very concrete, but doesn't make matters more objective for one's feelings
maloricar: uhum....hmmm...pwede na ito for your first article sa kallig ah!hehehe
오빠: huh? sige...
오빠: ise-save ko nalang
maloricar: oo nga...hahaha!
오빠: honga no?!
Mitch: pero iba rin talaga dialogue e
maloricar: oo nga eh..hehehe
오빠: bakit kaya social tayo in nature?
오빠: really can't do without company
maloricar: ang tao?it was made as such...
오빠: yep
오빠: gusto kong makinig sa kwento ng matatanda
maloricar: matatanda?
오빠: gusto kong marinig ang paliwanag nila kung bakit ganoon ang pagkakapuwesto ng bahagi ng katawan ng tao
maloricar: ahhhh
오빠: mga alamat, sabi-sabi,...
오빠: kahit ano. 'wag lang ang objective na articles sa internet
오빠: mahirap maghanap ng novelang ok basahin
오빠: back to the basics: makinig kay lola
maloricar: pero naisip mo na ba...kung tayo namang ang tumanda..anong kaalaman ang masasbi natin sa susunod na henerasyon?
오빠: not much of a fan for looking toward the future...
오빠: para sa akin, hindi na makulay ang makukwento natin sa kabataan
오빠: wala nang talinhaga ang tao ngayon
오빠: the information age is object-oriented, not humane in nature
오빠: you know what we really need? a renaissance. a timely subject for our humanities class
오빠: napanood ko kanina sa saksi 'yung tungkol sa functional illiteracy.
오빠: I admit na madalas nakong sapian ng ganun
오빠: woi, lori. salamat sa oras
maloricar: ahhh...ah ok cge..alis ka na?
오빠: sorry kung sa'yo ako nagblurt out
maloricar: ok lang yun sus!
오빠: may gagamit ng pc e
maloricar: ge!anyeong!
오빠: korean 'yon no?
오빠: sige, tulad nung panahong magkasabay tayong umuwi, ok ka paring listener.
오빠: c'yaz!
maloricar: cya!

damn,mas nagsenti tuloy ako...buti pa siya loneliness and not pain...ako both...damn