bad trip naman o...
kung kailan ako nagkagana na magpost dun naman ako nag mala senti....
haaaay...let me just post na lang my last conversation with 오빠 in YM...
오빠: lori lori lori!!!
maloricar: hello!!!!
오빠: hehe
오빠: may ginagawa ka?
maloricar: wala naman...bakit?
오빠: wala lang
오빠: wala akong magawa habang nakikinig ng bagong DL na mp3
오빠: ayoko namang magbasa ng articles ngayon
오빠: nagkokondisyon ako para magaral e. ehehe
maloricar: articles???saan?
오빠: mga blogs
오빠: magblog nalang rin kaya ako?
오빠: baka sakaling gumanda daloy ng mundo
maloricar: puwede...and speaking of articles...tambay ka minsan sa org
오빠: kit?
maloricar: may sasabihin yata sila sa iyo
오빠: *gasp
오빠: sige sige
maloricar: naku importante iyon!
오빠: nandun ako kahapon (kanina din yata)
오빠: tungkol saan daw un?
maloricar: bukas try mo pumunta...basta..secret!!sila na lang ang magsasabi(sina ate thel or kung sino mang nakatataas)
오빠: a ok.
오빠: ano kaya 'un?
maloricar: may article ka na po ba?para sa newsletter?
오빠: I hope its nothing personal. I wouldn't appreciate that now.
오빠: wla pa. kakarecov ko palang sa problem set e
오빠: sri.. kelan ba ulti deadline nun?
maloricar: ahh ok...hopefully by next week para madali ang paglayout ni carol sa newsletter...yung sasabihin sa iyo ut's nothing personal don't worry..it's about business
오빠: a ok
오빠: wui lori! palagay ko kelangan ko talga ng output
오빠: perhaps blogging is the answer that I so seek
maloricar: output??baka outlet
오빠: pwede rin... output din talaga
maloricar: ahhh...naku may darating na output sa iyo..kung tatanggapin mo
오빠: sige! ok lang. point of views
오빠: need those
maloricar: yes!please do accept if ever they ask ha!!!
오빠: pero wag lang kayo magexpect ng matinong sagot
오빠: matino-tino lang pwede na
maloricar: naku oo nga...please medyo matino-tinong sagot lang po...kaya mo naman yun eh...ayos ka namang magsulat ng kung anu-ano...hehehe
오빠:
maloricar: nagegets mo na ba kung ano yung maari nilang sabihin sa iyo?
오빠: yup
오빠: its been in mind for awhile
maloricar: good!I need help...from all of you
Mitch:
오빠: right...
maloricar: ayos na reaction ah!hehehehe
오빠: wahehe
maloricar: so kamuta ka naman?
오빠: miserable din
오빠: what a lousy term
오빠: for every aspect of life conceivable to the common man
maloricar: napaka strong naman na term yan...
오빠: i've had worse. don't worry
maloricar: ok...such heavy words grabe...
오빠: hehe. feel mo ba?
오빠: pero mas ok siguro kung mas mabigat pasanin ko. ako naman ang responsable sa pagkakasakit ng ilang tao sa mundo
오빠: ironically, mas gagaan loob ko dun
maloricar: ahhhh...do you feel the pain?
오빠: yan ang mahirap. ba't ganun? simula nung hs may pagkamanhid ako sa ganito?
maloricar: ahhh..siguro that's just the way you are..
오빠: I only feel loneliness, not pain
maloricar: ahhhh...now I see...
오빠: siguro dahil narin sa ako 'yung madalas pag-initan ni papa noong nagbibinata ako
오빠: sanay na
maloricar: ahhhhhh....
오빠: I'm telling you, it's too much for an emotional adolescent to bear the tortures during his enfeebled prime
오빠: though its a distant memory, all recent ones are overshadowed by it
오빠: i mean, mabilis akong makalimot ng kasalukuyan, 'di tulad noon. naaalala ko napakatalas ng alaala ko
maloricar: ahhhh
오빠: how is it possible that a chunk of flesh can interpret stimuli as something which is abstract, rather than its subjective nature?
maloricar: oh yes..and there are times when I loathed that chunk of flesh...
오빠: yonga e. at times, blessing ito. pero madalas din magdala ng pasakit
maloricar: uhuh...correct!
오빠: science dictates that emotions are a chemical orchestra. very concrete, but doesn't make matters more objective for one's feelings
maloricar: uhum....hmmm...pwede na ito for your first article sa kallig ah!hehehe
오빠: huh? sige...
오빠: ise-save ko nalang
maloricar: oo nga...hahaha!
오빠: honga no?!
Mitch: pero iba rin talaga dialogue e
maloricar: oo nga eh..hehehe
오빠: bakit kaya social tayo in nature?
오빠: really can't do without company
maloricar: ang tao?it was made as such...
오빠: yep
오빠: gusto kong makinig sa kwento ng matatanda
maloricar: matatanda?
오빠: gusto kong marinig ang paliwanag nila kung bakit ganoon ang pagkakapuwesto ng bahagi ng katawan ng tao
maloricar: ahhhh
오빠: mga alamat, sabi-sabi,...
오빠: kahit ano. 'wag lang ang objective na articles sa internet
오빠: mahirap maghanap ng novelang ok basahin
오빠: back to the basics: makinig kay lola
maloricar: pero naisip mo na ba...kung tayo namang ang tumanda..anong kaalaman ang masasbi natin sa susunod na henerasyon?
오빠: not much of a fan for looking toward the future...
오빠: para sa akin, hindi na makulay ang makukwento natin sa kabataan
오빠: wala nang talinhaga ang tao ngayon
오빠: the information age is object-oriented, not humane in nature
오빠: you know what we really need? a renaissance. a timely subject for our humanities class
오빠: napanood ko kanina sa saksi 'yung tungkol sa functional illiteracy.
오빠: I admit na madalas nakong sapian ng ganun
오빠: woi, lori. salamat sa oras
maloricar: ahhh...ah ok cge..alis ka na?
오빠: sorry kung sa'yo ako nagblurt out
maloricar: ok lang yun sus!
오빠: may gagamit ng pc e
maloricar: ge!anyeong!
오빠: korean 'yon no?
오빠: sige, tulad nung panahong magkasabay tayong umuwi, ok ka paring listener.
오빠: c'yaz!
maloricar: cya!
damn,mas nagsenti tuloy ako...buti pa siya loneliness and not pain...ako both...damn
